Entombed heeft de beste frontman die een metalband zich maar kan wensen, ook al heeft hij dan een naam als een Bulgaarse flatscreen. L.G. Petrov hengst over het podium als een opgefokte freggel met kaal lang haar die naarstig op zoek lijkt naar zijn rollator, voorop zijn shirt ‘666’, achterop ‘Beelzebub’, en hij verontschuldigt zich na een paar nummers met een dik Zweeds accent: “I’m sorry, but I have this real bad throat infection, so my voice is very bad. Or did you not noticed?” (sic) Een man om van te houden, kortom, en met een prachtige semi-mysterieuze Wikipedia-entry bovendien: "Lars Göran also works for a moving company in Stockholm, Sweden and is one of the main characters and also one of the main drivers". De toegift doet mij inzien waar het nog node aan ontbreekt in mijn streven naar het Stoere Viking-zijn: Slechts gehuld in een joggingbroek je waarlijk afzichtelijke bierbuik showen en al tepelwrijvend de eveneens ontblote bovenlijven op de eerste rij bespelen. Helaas, ik heb er geen (bierbuik). De band had ons ondertussen ruimschoots van de verlangde bulldozer-fix voorzien, inclusief mijn ouwelullen favoriet “Revel In Flesh”, je weet wel, het moment dat rock’n’roll eind jaren tachtig ineens een nog veel vuiger neefje bleek te hebben, genaamd death metal. Luister ook vast even naar het ritme waarmee de drummer begint (ik noem het altijd maar de grind stomp; hier overigens afgewisseld met iets van een d-beatje), want daar ga ik binnenkort eens over uitweiden...
Entombed - Revel In Flesh (live 2007)
4 comments:
Graag. Ik wil nu wel eens het exacte verschil weten tussen d-beat en de Motörhead-beat.
Ja, daar ben ik eerlijk gezegd ook nog niet achter, volgens mij is het verschil te verwaarlozen. Ik zal het in ieder geval even proberen mee te nemen in het onderzoek :)
ff wat anders: Tegenstrijdige berichten over Steve Earle. Hiram, wat ging er door je heen.
Leo
Zie boven :)
Post a Comment