Zoals gezegd was ik dit jaar meer into live muziek dan nieuwe platen. Ook kocht ik veel minder CD's dan gebruikelijk en veel meer oude én nieuwe LP's dan ooit, waardoor ik nu toch echt knopen moet gaan doorhakken: Ik wil hoe dan ook mijn LP's in de huiskamer, binnen handbereik hebben, maar er staat inmiddels ruim een meter op de grond vóór de CD kastjes. Wat te doen: Een paar boekenplanken opofferen, radicaal álle CD's naar boven of toch maar de klassieke en verzamel LP's richting logeerkamer? Ik til het om te beginnen maar eens lekker over de feestdagen heen...
Verder voegde ik dit jaar weer twee min of meer nieuwe genres aan mijn menu toe, Britse folk-met-en-zonder-rock en Braziliaanse muziek in alle soorten en maten, maar toch vooral samba. Niet dat dat verder in m'n eindejaarslijstje is terug te vinden (op één uitzondering na), want dat is zoals gewoonlijk weer voor 90 % opgetrokken uit mijn heilige drie-eenheid americana, indie en metal, soms zelfs in kruisbestuivende vorm (metalgaze (shoemetal?) op 7, twang metal op 8, indiemericana op 10). Veel oude bekenden ook, qua artiesten maar liefst vier overlaps met m'n lijstje van vorig jaar (de nummers 6, 7, 14 en 21) en een aantal bijna default topnoteringen voor persoonlijke favorieten die eigenlijk beter zouden moeten kunnen (4, 6, 23), en dan heeft Dinosaur Jr. de (vanzelfsprekend allesbehalve definitieve) schifting niet eens overleefd! Gelukkig deed ik toch ook nog aardig wat nieuwe ontdekkingen (waarvan 2 in de top 3, maar liefst) en waren er zelfs een paar bandjes die met hun laatste plaat mijn eerdere relatieve desinteresse ruimschoots weg wisten te spelen (9, 13, 17). En dan zijn er nog de 'te laat' ontdekte meesterwerken uit 2006, zoals Jay Reatard's Blood Visions, The Decemberists' The Crane Wife en Part Chimp's I Am Come, alsmede de platen van Robyn (wiens titelloze album uit 2005 dit jaar met veel succes werd heruitgegeven; de VS volgt eindelijk in 2008, en nog belangrijker, in januari komt ze naar zowel Eurosonic als de Melkweg!) en Amy Winehouse (stond al in m'n lijstje van vorig jaar) die beiden hoge ogen hadden gegooid als ik ze niet heel streng buiten mededinging had gesteld... De plaat die ik in 2007 overall het meest draaide is overigens Look Into The Eyeball van David Byrne, uit 2001.
Aangezien ik waarschijnlijk tot medio 2008 bezig zou zijn om die top 25 uitgebreid te bespreken, doe ik het maar eens op een andere manier. Bij elke plaat zoek ik een passende foto uit de geboorteplaats van de artiest, en als me dat zo uitkomt, uit de huidige woonplaats; hopelijk wordt het niet te arty farty :) Ook is het beste nummer van iedere plaat steeds te downloaden als mp3tje; op het eind zal ik een zip-file maken waarmee je alles in één keer binnen kan trekken. En als ik de behoefte niet kan ophouden er toch wat over te schrijven zal ik het uiteraard niet nalaten. De nummers 25 en 24 komen stomtoevallig allebei uit dezelfde stad dus dat begint al lekker...
Robyn - Handle Me
No comments:
Post a Comment