Dismember - "Under A Bloodred Sky"

Een band adoreren om z’n übervette gitaargeluid, dat is eigenlijk zoiets als van een vrouw houden vanwege haar rondborstigheid. Gelukkig schrijft Dismember met enige regelmaat ook nog puike liedjes. “Under A Bloodred Sky” van hun dit jaar verschenen titelloze plaat heeft alles wat je mag verlangen van een death metal nummer, and then some; ik ben nu al een paar keer letterlijk (fysiek) duizelig geworden van de eerste tachtig seconden. Snel, zwaar, bruut, to the point back-to-back killer riffage en vooral ook zweedser dan Ikea, want verdomd als dit geen 24-karaats popliedje is, met als crux de majeur-akkoorden van het refrein én het instrumentale black-ish pre-chorusje met perfecte bass/crash-boost op 't eind. Het is een nauwelijks waarneembaar verschil, maar die duizel is toch echt pop-bliss, en geen metal-adrenaline, of waarschijnlijker nog, een combinatie van beiden; alsof je straight bourbon chaset met een Breezertje. Blijf daar maar eens mee op je poten staan...

Maar nog even over dat gitaargeluid. Zoals ik al zei, de soundcheck vóór het concert van Dismember eerder dit jaar in Purmerend was voor mij eigenlijk al de entreeprijs dubbel en dwars waard. Het bulderend geraas van een panzerdivisie die en masse een fjord in dondert. O goddelijke gruizige smeuïgheid. Niks meer aan doen. Het hielp wel dat de gitaarroadie niet zoals gebruikelijk verveeld naar de geluidsman starend wat lome power chords stond weg te harken, maar aan het shredden sloeg als ware hij de papierversnipperaar van de boekhouding van Feyenoord in het tijdperk Van Den Herik. Ik stond het in de nog bijna lege zaal dusdanig met open mond gade te slaan dat mrs. Hiram al aanstalten begon te maken om mij een niesonderdrukkende wijsvinger (plus pinkje voor de show) onder de neus te wrijven. Hoe spijtig was het dat we die avond al na een halfuurtje 'echt' concert de laatste trein moesten gaan halen, waardoor we niet alleen "Under A Bloodred Sky" maar ook de toegiftcovers "Killers" en "Painkiller" hebben gemist. Want ja, ik vergeet bijna te vermelden dat "Under A Bloodred Sky" eindigt met twee minuten Maiden-pastiche waar Dismember patent op heeft. Gelukkig hebben we de wearing their influences on their amps-foto's nog.