Volgende maand ga ik me voor het eerst sinds zeventien jaar (Deep Purple) over mijn Ahoy'-fobie heenzetten: Rush komt!Nou is die band natuurlijk zo'n beetje synoniem met seventies nerdsymphogeekprog (en nog Canadees bovendien), maar ik ben er (niet als enige) inmiddels al lang achter dat ik ze eigenlijk altijd al zo goed heb gevonden vanwege hun catchy songs en niet zozeer vanwege hun doodsverachtende maatsoortwisseltrucerij, feilloze instrumentbeheersing of sci-fi/fantasy teksten. Powerpop en sympho lijken op papier onverenigbaar, maar noemde ik eerder al eens Klaatu, ook The New Pornographers (ook Canadees en de beste band van de 21e eeuw, tussen haakjes) bewijzen al vier platen lang het tegendeel. En powerpoppende seventies adepten als de Posies (zie foto) en Sloan (zie onder; óók Canadezen) steken hun bewondering voor Rush ook niet onder stoelen of banken.
Bij deze dus maar eens een verzameling van een paar van Rush' meest toegankelijk poprockende liedjes; je zou er een prachtige compilatie CD van kunnen maken. Voor sommigen misschien toch een kwestie van even door de zure appel (lees: de tempowisselingen, de foute kapsels, dito outfits en bovenal Die Zang) heenbijten, maar zeg nou zelf, deze jongens verdienen toch echt veel meer krediet dan ze ooit hebben gekregen voor hun prachtige songs. De tweestemmige koortjes in de refreinen moet je er zelf maar bijdenken en dat gaat bijna vanzelf, als je het mij vraagt...
Eerst twee echte oudjes die met hun afwisselend raggende en tokkelende riffs (een Alex Lifeson trade mark) prima in het Raspberries/Big Star straatje passen:
Fly By Night (met een fanatiek twirlende jonge-honden Neil Peart, in 1975 net bij de band)
Bastille Day (1976; die 2 openingsriffs zijn best wel punk eigenlijk)
De gouden periode van Rush is echter eind jaren zeventig, begin jaren tachtig, met als kroon op het werk Moving Pictures uit 1981:
Limelight
Tom Sawyer - South Park Spoof Intro (nog zelfspot ook op hun oude dag)
Tom Sawyer
Freewill
Spirit Of The Radio
Sloan - Spirit Of The Radio (leuk geprobeerd, jongens)
Closer To The Heart (had zo op Dear 23 van The Posies gekund)
La Villa Strangiato (Pinkpop 1979; geen powerpop, maar wel op hun laatste-optreden-van-de-tour-zevenkwarts-proggy-best)
Vital Signs (ze hadden blijkbaar ook de Police gezien op Pinkpop; verder mooie klassieke Professor Peart lyrics: "Everybody needs reverse polarity" (tuurlijk), en wat doet die vette Eraserhead poster daar trouwens aan de muur?)
4 comments:
geweldig stuk over een fantastische band! ben het geheel en al met je eens. heb ze twee jaar geleden in ahoy gezien, en hoewel dat een heerlijk concert was laat ik het dit keer aan me voorbijgaan. drukte met werk en opleiding, de reisafstand (vanuit limburg), en toch ook wel het galmbak effect en de ongezellige massaliteit (is dat een woord eigenlijk?) weerhouden me van een kaartje kopen. hoewel ik moet toegeven dat de nieuwe plaat met nog steeds erg goed bevalt. bijna zo goed dat ik mijn belofte aan mezelf om nooit meer de ahoy binnen te treden zou verbreken.
Thx bas. Eerlijk gezegd had ik eigenlijk ook vanwege de lokatie al min of meer besloten om toch maar niet te gaan, maar ja, als je dan van een vriend ineens een kaartje in de schoot geworpen krijgt, zeg je toch geen nee, hè. Zie er naar uit, nieuwe plaat is idd verdomde lekker en bovendien zag ik ze nog nooit eerder. Ben ook benieuwd hoe Peart klinkt, ik heb toch stiekum een beetje de indruk dat het beste er zo langzamerhand vanaf aan het gaan is bij hem, als ik zo eens wat recente livedingetjes beluister...
Fantastische Rushtracks hierboven, maar vergeet hun begin jaren-80-periode niet ; Grace Under Pressure en Signals zijn werkelijk G E W E L D I G E albums.
En wat Mercyful Fate betreft ; Don't Break The Oath is 'n prachtige aanschaf, maar voorganger Melissa vind ik net iets beter, al was het alleen maar om het hilarische "Black Funeral".
Oh ja, dat zijn zonder meer mijn twee favorieten (in die volgorde) van Fase III; Grace Under Pressure was mijn eerste Rushplaat bovendien dus extra speciaal. Aan de gelekte setlists te zien worden we verwend vanavond: "Subdivisions", "Between The Wheels" & "Distant Early Warning", yay!
En idd, Melissa is beter, maar die hadden ze niet op de platenbeurs...
Post a Comment