Aly & AJ - "Something More"

ik voel een nieuwe blogavatar aankomen...

Aly & AJ zijn momenteel druk bezig met het afmixen van hun komende zomer te verschijnen vierde album, dat naar verluidt een stuk heavier ("lots of guitars and definitely a more rockin feel") gaat worden dan de vorige plaat Insomniatic (2007), en misschien zelfs een - eigenlijk best voor de hand liggende - samenwerking met Rivers Cuomo van Weezer gaat bevatten. Mooi zo, terug naar de stijl van het debuut Into The Rush, nog steeds één van de beste platen uit het genre. Bij voorlopig gebrek aan lekjes nog maar even terug in de tijd met een paar verschillende uitvoeringen van mijn favoriete nummer 'Something More', dat om de één of andere reden niet aan bod kwam in de eerste post over de Michalka zusjes (het staat overigens wel op de compilatie); maken we bij deze vierdubbel en dwars goed, want ik kan nog steeds geen genoeg krijgen van dit liedje.

Origineel

De originele versie met strategisch voor de versterkers geplaatste roze kussentjes, waardoor wel de licht ABBA-eske koortjes in het refrein beter uitkomen:

Remix

Van de luxe heruitgave van Into The Rush uit 2006 komt de superieure 'new version' met extra chunky gitaren. Werkelijk een perfect staaltje bpop, door de combinatie van de lichtvoetige 'nananana...yeah' twinkelpop van de coupletten en het bulldozerende Nickelback refrein. Het micro-hoogtepuntje is onmiskenbaar het zangnootje vlak vóór het refrein dat prachtig vooruitwijst naar de meerstemmigheid van dat refrein. Fijn uitgekiend arrangement ook na de op zich ook al mooie bridge: Bijna a capella terug naar refrein dat precies goed nog een keer herhaald wordt:

Akoestisch

Op hun Indigo Girls’ best. Het liedje blijft gestript dus moeiteloos overeind, voor wat dat waard is. Let op de gekke-bekken dictie van Amanda (rechts) en de prachtig van unisono naar harmony vocalen switchende refreinen:

Live
De gulden middenweg: Een uitstekende live (?) uitvoering met prima funky wegploppende sessiemuzikantenband à la de originele versie maar met wat hardere gitaren zoals in de remix. Vocaal spot-on en in tegenstelling tot de akoestische versie zijn de refreinen hier volledig meerstemmig. En check vooral ook even het Beverly Hillbillies familiekiekje op 2:58: