1) WAT heerlijk toch om op je fietsje met je vriendinnetje op 'n zondagavondje spontaan ende gratis naar een leuk concertje te kunnen gaan in je eigen stadje.2) WAT is het podium van het Patronaat Café toch klein. Nou lijkt Pien Feith me sowieso niet 't type voor een uitgebreide choreografie, maar als je er als frontvrouw (m/v) voor kiest om gewoon traditioneel in het midden vóór de drummer te gaan staan, wordt het wel heel lastig om nog een vin te verroeren. Voor de drummer trouwens ook, want je hangt voortdurend met je ellebogen in de gordijnen (ik spreek uit ervaring).
3) "WAT jammer dat ze geen pakkende refreintjes hebben", zei De Vrouw. Zij heeft dan wel een beetje gelijk, maar ik legde haar toch maar uit dat dit (indie) meer muziek is om al wegdromend bij naar de grond/schoenen/doucheput te staren en niet om mee mee te blèren, wat wel zo prettig is op zijn tijd.
4) WAT is dat voor een land, waar friggin' Beth Hart in no time het hoofdpodium uitverkoopt en Pien & band ondertussen voor een nauwelijks bevolkt café spelen. En een witte-truien-gouden-sieraden penose dat me er vanuit die grote zaal binnenkomt na elven...
5) WAT een koopie: Een EPtje én de (tevens gratis down te loaden) Neonbelle plaat voor dertien euro. En dan wordt me door de gitarist zelfs nog extra korting aangeboden omdat ik twee CDs tegelijk koop (beleefd geweigerd uiteraard).
6) Pien = fijn :)
Hoor maar:
Pien @ the badkamer ("Is dit raar?")
1 comment:
Nou ik denk dat als jij in jullie bad gaat drummen omringd door al die schetige eendjes er ook een heeele mooie clip ontstaat.
(Ze speelt en zingt wel lekker!!)
En die Oklahoma koets is top Moet je wel zelf met een hand mennen en dezelfde kleding aan.
Annie ut Nimwegen
Post a Comment