Hups!Joris schreef n.a.v. de b-pop pakjes:
"wo0t11! enzo natuurlijk maar ik ben nu ergens aan het eind van volume 2 en, laten we eerlijk zijn, het bulldozergenre is niet bepaald albummuziek he? zelfs in compilatievorm is het een behoorlijke kluif aan muzikale middelmatigheid. af en toe een handvol hits half bekijken op youtube of voorzichtig gedoseerd tussen de andere actuele mp3meuk is het geweldig, maar je moet er niet al te veel op letten (bij alles in een keer valt ook zo erg op dat al die dames precies dezelfde stem hebben en/of precies hetzelfde zingen)."
Grappig, toen ik de compilaties aan het samenstellen was maakte ik me juist vrolijk over de relatieve diversiteit! Okay, je moet het ook een beetje willen horen, maar binnen het genre heeft iedereen toch wel haar eigen neveninvloeden: Twang / country / bluegrass bij Aly & AJ, Cheyenne Kimball en Miley Cyrus, (post)grunge bij Aly & AJ, Fefe Dobson en Marion Raven, dance / electro bij Skye Sweetnam, Meaghan Martin en The Veronicas, r&b bij Jordin Sparks en Fefe Dobson, gothic metal bij Marion Raven, glam rock en speed metal bij Damone, palingsound bij Monique Smit... Waarbij aangetekend dat het mij altijd vooral om het liedje en de hooks gaat en wat minder om de vocale welonderscheidenheid. Ik heb wel een duidelijke voorkeur voor chirpy, bratty en twangy (Miley dus), en dat kan ik ook eindeloos met plezier horen; voor de wat zwaarder aangezette, uhm, 20+ sterke vrouw pathos van bijvoorbeeld Raven en Dobson duurt een album inderdaad te lang, in ieder geval voor deze 30+ slappe zak van een man. Soort-van-voordeel is wel dat er niemand is die een heel album lang alleen maar b-pop doet, het zit altijd verpakt tussen een hoop arrenbie, kiddiedancepop, hemeltergende ballads, faux-ska/-latin/-rap, eurotrash, gospel, country, Didoësque damesmuzak, Nickelbackesque herenmuzak and what have you. Zo is bijvoorbeeld "Let's Dance" één van mijn favoriete Miley-djes ("i like that drum, when it goes... bom-tuh-bom-tuh-bom"), ondanks het feit dat het niets met b-pop van doen heeft. Verder heeft Joris natuurlijk zonder meer gelijk, het gaat hier om liedjes-/singles-/radio-/clipzendermuziek, maar langspeelplaten als Aly & AJ's Into The Rush, Skye Sweetnam's Noise From The Basement, The Veronicas The Secret Life Of..., Demi Lovato's Don't Forget en de twee CDs van Miley Cyrus zijn, een zekere bovenmatige tolerantie danwel heimelijke voorliefde voor 'plat Amerikaans' veronderstellend, toch echt van harte aanbevolen.
Ondertussen is er al weer nieuws van het front: Miley's "Fly On The Wall"-video is uit; weer een variant op het uitgemolken paparazzi-thema (of 'paparazzis', zoals ze ze zelf noemt), maar niet onaardig gedaan met die parkeergarage gang dance / weerwolf Jacko referenties, en een topliedje sowieso. Verder blijk ik nog een Class Of 2008 dametje vergeten, waarschijnlijk omdat ze (nog) niet van de Disney-familie is: Miranda Cosgrove (Los Angeles, 1993). Ze lijkt het jongere zusje van Vanessa Hudgens, heeft blijkens het onhandige gehups in haar clips weinig gevoel voor ritme, is de hoofdrolspeelster in iCarly en op de soundtrack van die Nickelodeon-serie is het glas voorlopig halfvol: De onweerstaanbare C64 kiddiepopper "Stay My Baby", de vorige week als single uitgebrachte Sugababes cover "About You Now" (inferieur aan het ook al niet bijster enerverende origineel), het obligaat voortrockende "Headphones On" én de 24-karaats rockabullypop iCarly theme song "Leave It All To Me" (bellen = altijd prijs, zie ook "Let's Dance"):
"wo0t11! enzo natuurlijk maar ik ben nu ergens aan het eind van volume 2 en, laten we eerlijk zijn, het bulldozergenre is niet bepaald albummuziek he? zelfs in compilatievorm is het een behoorlijke kluif aan muzikale middelmatigheid. af en toe een handvol hits half bekijken op youtube of voorzichtig gedoseerd tussen de andere actuele mp3meuk is het geweldig, maar je moet er niet al te veel op letten (bij alles in een keer valt ook zo erg op dat al die dames precies dezelfde stem hebben en/of precies hetzelfde zingen)."
Grappig, toen ik de compilaties aan het samenstellen was maakte ik me juist vrolijk over de relatieve diversiteit! Okay, je moet het ook een beetje willen horen, maar binnen het genre heeft iedereen toch wel haar eigen neveninvloeden: Twang / country / bluegrass bij Aly & AJ, Cheyenne Kimball en Miley Cyrus, (post)grunge bij Aly & AJ, Fefe Dobson en Marion Raven, dance / electro bij Skye Sweetnam, Meaghan Martin en The Veronicas, r&b bij Jordin Sparks en Fefe Dobson, gothic metal bij Marion Raven, glam rock en speed metal bij Damone, palingsound bij Monique Smit... Waarbij aangetekend dat het mij altijd vooral om het liedje en de hooks gaat en wat minder om de vocale welonderscheidenheid. Ik heb wel een duidelijke voorkeur voor chirpy, bratty en twangy (Miley dus), en dat kan ik ook eindeloos met plezier horen; voor de wat zwaarder aangezette, uhm, 20+ sterke vrouw pathos van bijvoorbeeld Raven en Dobson duurt een album inderdaad te lang, in ieder geval voor deze 30+ slappe zak van een man. Soort-van-voordeel is wel dat er niemand is die een heel album lang alleen maar b-pop doet, het zit altijd verpakt tussen een hoop arrenbie, kiddiedancepop, hemeltergende ballads, faux-ska/-latin/-rap, eurotrash, gospel, country, Didoësque damesmuzak, Nickelbackesque herenmuzak and what have you. Zo is bijvoorbeeld "Let's Dance" één van mijn favoriete Miley-djes ("i like that drum, when it goes... bom-tuh-bom-tuh-bom"), ondanks het feit dat het niets met b-pop van doen heeft. Verder heeft Joris natuurlijk zonder meer gelijk, het gaat hier om liedjes-/singles-/radio-/clipzendermuziek, maar langspeelplaten als Aly & AJ's Into The Rush, Skye Sweetnam's Noise From The Basement, The Veronicas The Secret Life Of..., Demi Lovato's Don't Forget en de twee CDs van Miley Cyrus zijn, een zekere bovenmatige tolerantie danwel heimelijke voorliefde voor 'plat Amerikaans' veronderstellend, toch echt van harte aanbevolen.
Ondertussen is er al weer nieuws van het front: Miley's "Fly On The Wall"-video is uit; weer een variant op het uitgemolken paparazzi-thema (of 'paparazzis', zoals ze ze zelf noemt), maar niet onaardig gedaan met die parkeergarage gang dance / weerwolf Jacko referenties, en een topliedje sowieso. Verder blijk ik nog een Class Of 2008 dametje vergeten, waarschijnlijk omdat ze (nog) niet van de Disney-familie is: Miranda Cosgrove (Los Angeles, 1993). Ze lijkt het jongere zusje van Vanessa Hudgens, heeft blijkens het onhandige gehups in haar clips weinig gevoel voor ritme, is de hoofdrolspeelster in iCarly en op de soundtrack van die Nickelodeon-serie is het glas voorlopig halfvol: De onweerstaanbare C64 kiddiepopper "Stay My Baby", de vorige week als single uitgebrachte Sugababes cover "About You Now" (inferieur aan het ook al niet bijster enerverende origineel), het obligaat voortrockende "Headphones On" én de 24-karaats rockabullypop iCarly theme song "Leave It All To Me" (bellen = altijd prijs, zie ook "Let's Dance"):
No comments:
Post a Comment