Los Lobos @ Bevrijdingspop

Ondanks dat ik als klein menneke al zwaar werd geïndoctrineerd door vaders platenkast met Neil Young, Poco, Gram Parsons, en Emmylou Harris, zijn Chris Isaak's Forever Blue en Los Lobos' Kiko de platen die mij definitief tot de americana hebben bekeerd halverwege de jaren negentig. In tegenstelling tot Isaak zag ik Los Lobos al een keer of vier in het verleden, steeds in een vol Paradiso en steeds zonder dat ze Hun Grote Hit wensten te spelen, tot woede van de dagjesmensen. Gister op het Bevrijdingspopfestival in de Haarlemmerhout bleek dat ze bij dit soort gelegenheden logischerwijs toch de beroerdste niet zijn en sloten ze gewoon af met "La Bamba", al konden ze het toch niet laten om halverwege fijn over te schakelen op de nu volgende kraker uit een ver verleden; check it out, de vólle 1:38 min. inclusief aankondiging van Ed Sullivan, en met speciale aandacht voor de double twirl van übercoole (die kóp!) drummer Dino Danelli, die, zoals dat ging in de sixties, zijn bekkens soms reuze stijlvol op horizontale wijze beroert:

The Young Rascals - "Good Lovin'"


Wow, zo zie je ze niet meer hedentendage...

Los Lobos speelde verder, zoals gebruikelijk, een zeer afwisselende set van hoog nivo, met veel uptempo feelgood spul ("Come On Let's Go", "I Got Loaded", "Don't Worry Baby", "One Time, One Night"), een stel vrij 'obscure' persoonlijke favorieten ("Mas Y Mas", "Maricela", "Good Morning Aztlán"), twee... uhm... 'Rowwen Hèze covers' (polonaise, jawel!) en "What's Goin' On?" met gastzanger Paul Carrack, waarbij Cesar Rosas liet horen dat zijn stem werkelijk gemáákt is voor de "Brother!"-achtergrondvocalen. Verder viel op dat David Hidalgo langzaam maar zeker zijn mooie hoge stem aan de ouderdom aan het prijsgeven is (al werd het beter op het eind, misschien moest'ie gewoon even warmzingen, hoop doet leven) en dat ze eindelijk (zo bleek al na twee maten, wat een verschil!) een goede drummer hebben gevonden, en 't is nog een zwaargewicht latino ook :) Het blijft een klein mirakel en een ongekend genot, zo'n band die achteloos heen en weer stuitert tussen om 't even welke variant van 'latin' (mexicaans en cubaans), country, rockabilly, soul, blues, texmex, R&B, avantgarde (Colossal Head!), fifties/sixties nostalgie, hardrock en americana. Aaayayayyy!

Los Lobos / Rowwen Hèze - "Anselma / Bestel Mar"